هنر تراشکاری، فرایندی است که در آن از دستگاه‌های مخصوص تراش برای شکل دادن فلزات استفاده می‌شود. این صنعت اساساً به عنوان یکی از حوزه‌های پایه محسوب می‌شود، زیرا بسیاری از اجزای استفاده شده در ماشین‌آلات و دستگاه‌های صنعتی و غیرصنعتی از طریق تراشکاری ساخته می‌شوند. این هنر زیبا نیازمند تجهیزات ایمنی خاصی است، زیرا شامل سروکار با فلزات و ضرورت ایجاد شکل در آن‌ها می‌شود. به عنوان یک حرفه حساس، آشنایی با ویژگی‌های لباس تراشکاری و تجهیزات مورد نیاز می‌تواند به پیشگیری از خطرات و آسیب‌های احتمالی در این زمینه کمک کند.
انتخاب لباس کار برای تراشکاری نقش حیاتی در تضمین امنیت فرد در زمان انجام وظایف حرفه‌ای خود ایفا می‌کند. اگر ویژگی‌های لباس تراشکاری مناسب نباشند یا تجهیزات محافظتی کیفیت لازم را نداشته باشند، جان فرد تراشکار هر لحظه ممکن است در معرض خطر باشد. بنابراین، بیایید به معیارهای انتخاب لباس کار تراشکاری، استاندارد لباس کار تراشکاری، شرایط انتخاب لباس کار تراشکاری و موارد مرتبط دقت کنیم.
پوشش فرد تراشکار باید به طور کامل تمام بدن او را از سر تا پا فراگیر کند، زیرا در هر لحظه ممکن است براده‌های داغ فلز به سمت بدن پرتاب شوند. بنابراین، لباس کار تراشکاری معمولاً به صورت یکپارچه یا کاپشن و شلوار طراحی می‌شود.
در این موازات، استفاده از تجهیزات ایمنی نیز بسیار حائز اهمیت است. هنگام انجام تراشکاری، فرد باید عینک، دستکش، کفش ایمنی و حتی کلاه مناسب را به همراه داشته باشد. از این رو، به جز اهمیت لباس کار مناسب تراشکاری، انتخاب تجهیزات ایمنی مناسب نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
ویژگی‌های لباس کار تراشکاری
محافظت از افراد در محیط کار از اهمیت بسیاری برخوردار است و لباس کار مناسب این حفاظت را فراهم می‌کند. در این راستا، موارد مهمی نظیر جنس پارچه و نوع دوخت لباس کار تراشکاری تأثیرگذار هستند. در اینجا به بررسی این ویژگی‌ها و نکات مهم در انتخاب لباس کار تراشکاری پرداخته خواهد شد.
1. جنس پارچه: ایمنی و مقاومت حرارتی: یکی از ویژگی‌های حیاتی لباس کار تراشکاری، جنس پارچه است. این لباس باید از الیافی ساخته شده باشد که در مقابل حرارت مقاومت داشته باشند. تراشکاران در تعامل با براده‌های داغ فلزات قرار دارند، بنابراین جنس پارچه باید مانع از سوختگی‌های جدی در بدن شود. انتخاب پارچه با درصد بالای الیاف طبیعی، به خصوص پنبه، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
2. نوع دوخت: استحکام و دوام: نوع دوخت لباس کار تراشکاری نیز بر ایمنی و کارایی آن تأثیرگذار است. دوخت با دو یا سه سوزنه باعث استحکام بیشتر لباس می‌شود؛ زیرا چندین لایه دوخت ایجاد می‌شود. این نکته مهم به تقویت لباس کار و مقاومت آن در برابر خطرات کمک می‌کند.
3. جزئیات مهم: دکمه و زیپ: جزئیات کوچک نیز در انتخاب لباس کار تراشکاری اهمیت دارند. دکمه‌ها و زیپ‌ها باید کیفیت بالایی داشته و در برابر حرارت مقاومت داشته باشند. این جزئیات کمک می‌کنند تا لباس کار در شرایط مختلف محیط کار کارایی خود را حفظ کند.
4. جیب‌ها: کاربردی و کارآمد: توجه به جزئیاتی نظیر جیب‌ها در لباس کار تراشکاری نیز حائز اهمیت است. وجود جیب‌ها، به ویژه با زیپ یا دکمه، امکان قرار دادن لوازم و ابزارهای کاری در دسترس تراشکاران را فراهم می‌کند. این جزئیات به عنوان یک مزیت محسوب می‌شوند و در کاربری روزمره تراشکاران تأثیر بسزایی دارد.
اهمیت جنس پارچه در لباس کار تراشکاری
جنس پارچه لباس کار تراشکاری به عنوان یکی از فاکتورهای حیاتی در انتخاب لباس برای محیط‌های پرخطر تلقی می‌شود. در این حوزه، جنس پارچه تأثیر مستقیمی بر ایمنی و سلامتی فرد در معرض خطرات جسمی دارد. یکی از شغل‌هایی که افراد در آن با دمای بالا و فلزات داغ سروکار دارند، تراشکاری است. در این متن، به اهمیت و نکات انتخاب جنس پارچه لباس کار تراشکاری پرداخته خواهد شد.
تأثیر حرارت بالا در تراشکاری
با توجه به اینکه تراشکاری با حرارت بالا سروکار دارد، انتخاب جنس پارچه لباس کار تراشکاری بسیار حیاتی است. این لباس باید از الیافی ساخته شده باشد که در مقابل حرارت مقاوم باشند. زیرا افرادی که با دستگاه تراش کار می‌کنند، دائماً در معرض براده‌های داغ فلز قرار دارند. جنس لباس اگر از الیاف بی‌کیفیت مصنوعی باشد، می‌تواند به سوختگی‌های شدید در بدن افراد منجر شود.
پیشنهادات در انتخاب جنس پارچه
در هنگام انتخاب لباس کار تراشکاری، باید به دقت جنس پارچه مورد نظر را بررسی کرد. غالباً این انتخاب به سمت پارچه‌هایی با درصد بالای الیاف طبیعی، به ویژه پنبه، معطوف می‌شود. در این راستا، جنس پارچه لباس کار تراشکاری معمولاً از جنس کتان کجراه انتخاب می‌شود.
پارچه کتان: پارچه کتاندر اصل یک نوع پارچه نخی یا پنبه‌ای است که در درصدهای مختلف تولید می‌شود. اما در لباس کار تراشکاری، حداکثر ۹۰% از الیاف پارچه کتان باید از جنس پنبه باشند. این پارچه باعث ایجاد لباسی قابل تنفس و راحت می‌شود که در برابر گرما انعطاف‌پذیر است. همچنین در صورت سوختگی، به بدن نچسبیده و امکان خشک شدن عرق را فراهم می‌کند.
پارچه کجراه هفتاد سی: پارچه کجراه هفتاد سی به این معنی است که ۷۰% الیاف پارچه از جنس پنبه و ۳۰% آن از جنس الیاف مصنوعی است. این پارچه بافت و ساختار محکمی دارد که برای لباس کار تراشکاری بسیار مناسب است. همچنین، به دلیل وجود الیاف پنبه، از سوختگی بدن جلوگیری می‌کند. همچنین مشابه با پارچه کتان، قابل تنفس بوده و از تعریق بیش از حد جلوگیری می‌کند. با توجه به موارد ذکر شده، انتخاب جنس پارچه صحیح برای لباس کار تراشکاری بسیار حائز اهمیت است تا ایمنی و راحتی فرد در محیط کار تضمین گردد.